8 lipca 2021 wspominamy św. Jana z Dukli. Przyszedł na świat w roku 1414 w diecezji krakowskiej w miejscowości Dukla. Pierwszymi słowami, które nauczył się wypowiadać były imiona Jezusa i Maryi. Od najmłodszych lat cechowała go głęboka pobożność, czym wyróżniał się na tle swoich rówieśników. Rodzice nie oszczędzali na jego wykształceniu i posłali go na nauki do Akademii Krakowskiej. Obierając drogę życia był kuszony przez szatana ziemskimi zaszczytami, bogactwem i wysokimi urzędami, ale pozostał wierny swojemu powołaniu i wybrał życie pustelnika. Obok swojej pasteli wybudował kapliczkę Matki Bożej i wykopał studnię, która po dziś dzień istnieje i słynie licznymi uzdrowieniami. W każdą trzecią niedzielę lipca, odbywa się tam msza odpustowa z błogosławieństwem dla dzieci.
Po trzech latach ascezy, Jan udał się do zakonu braci Mniejszych św. Franciszka Serafickiego, a oni, gdy objaśnił im swoje powołanie, wysłali go do Lwowa. Tam wstąpił do klasztoru. Cnota i pokora nie przeszkodziły mu w piastowaniu ważnych funkcji w zakonie. Kiedy skończył 60 lat przeniósł się do gałęzi zakonu, którego reguła była jeszcze surowsza - do Bernardynów. Spełniał tam swoje powołanie jako kaznodzieja i spowiednik. Pod koniec życia podupadł na zdrowiu i utracił wzrok. Zmarł w 1484 r. we Lwowie. Jego relikwie znajdują się w Dukli.